بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین و الصلاة و السلام علی محمد و آله الطیبین الطاهرین

حمد و سپاس به درگاه عالم سر و الخفیات و خالق کائنات که اشیاء را از فرد و زوج و زوج و فرد، از کتم عدم به عرصه ی قدم به وجود آورد، و درود خجسته مورود از رب ودود بر نقطه ی مرکز بیوت و دائره جان رسالت حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله لا سیما فرزند برومندش بقیة الله الاعظم روحی له الفداء.

اما بعد!

امر اول:

برای رأی ارباب اولوالاباب پوشیده نیست که علم رمل از آثار انبیاء است، مثل حضرت ادریس علیه السلام و دانیال علیه السلام و به مصداق فرمایش صدر بدر اولیاء امام به حق، علی مرتضی علیه الصلاة و السلام که فرموده است:

“الم تر ان الله جل ثنائه افاض علی ادریس علما مرملاً و الهمه علم النقاط بفضله و اوحی الیه کل ما کان مشکلاً”

و نیز پیامبر صلی الله علیه و آله فرموده است:

“کان نبی من الانبیاء یخط بخط الرمل فمن وافق خطه خطه، فقد اصاب الحدیث” که همین طریق ابدح است که مدار در وی حکمت از سیر نقطه است.

امر دوم:

آنچه که رمال را از او غنانیست، از قواعد استخراج مجهولات به طریق ابدح از علم رمل که آن علمی است که در او گفتگو شود از احوالات نقاط به جهت وصول بر مجهولات اشیاء بر وجه عموم و موضوع او نقطه است از حیثیت اینکه چگونه ترتیب داده شود تا بر مطلوب مجهول برساند و غایت او استکشاف است از مجهولات مطالب و مغیبات اشیاء و شرف و اعتبار این علم مضافاً بر اخبار و احادیث مذکوره، کلام مرحوم خاتم المجتهدین و استاد الفقهاء حاج شیخ مرتضی انصاری قدس سرهم که فرموده:

“اما بعض العلوم الصحیحه کالرمل و الجفرالخ”

و در همین خصوص اگر هیچ گواه بر صحت این علم نباشد در حق او کافیست به تجربه قطعیه از اصول بدیهیات است و همچنین در طرفش طریقه ابدح طریقی صحیح و مرضی، و فحول فن تصریح کرده اند بر اینکه خطی که در حقش پیامبر اشاره فرمود در حیث مذکور همان طریقه ابدح است.

امر سوم:

در شروط عمل رمل، سه شرط است:

الف) مرحوم علامه سید محمد باقر یزدی حائری قدس سرهم صاحب(وسیله الوسائل فی شرح الرسائل) در کتاب نفحات الرمل فرموده که واجب است بر رمال مراعات ۹ امر:

اول: طهارت

دوم: استقبال قبله

سوم: با صفای قلب لا اله الا الله

چهارم: به دو زانو نشستن

پنجم: حضور قلب و توجه به طرف نیت

ششم: استمداد از خدای تعالی تا موافقیت میان نقش و مطلوب حاصل گردد.

هفتم: طهارت مکان از جمبع کثافات و چیزهایی که نفس را مشمئز می کند چون نجس، حائض، جنب، نفسا مار و عقرب و غیر ذلک.

هشتم: اینکه استعمال نکند این فن شریف را برای متکبرین او امثال آنها، برای امتحان صرف.

نهم: احتراز رمال از دروغ و فجورات موبقه (هلاک کننده) دیگر تا انس پیدا شود زیرا تجلی نکند طاهر در ظاهر.