در تفسیر صافی فرموده: خداوند کریم نازل فرموده است در قرآن مجید آنچه را که موجب شفای امراض باطنی و ظاهری و روحی و جسمی است و در الفاظ آن شفای ابدان و در معانی آن شفای ارواح است. و نیز از آن حضرت مروی است که هیچکس به دردی و مرضی مبتلا نشود که با نیت خالص دست برجای درد و مرض بگذارد و این آیه را بخواند تا آخر مگر آنکه شفا یابد هر درد و مرضی باشد و دلیل بر این خود آیه است، بنابراین اگر کسی مبتلا به مرض بخل و حسد و کینه باشد و دست به قلب خود بگذارد و بخواند شفا یابد ان شاء الله.

۱- وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا

۲- يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ

۳- قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاء وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُوْلَئِكَ يُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ

از امام صادق علیه السلام روایت شده که شفا فقط در عمل به قرآن است، چون خدا فرموده است و ننزل من القرآن الخ…

از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که قرآن شفاء است از امراض خاطره ها و امور مشتبه است.

و در حدیث دیگر در کافی آمده: از القاء شیطان.

و نیز فرموده است: القرآن هو الدواء همانا قرآن خود دواست.